Liefdes verdriet

Droevig liep Yuki ver de Rainbow Plains. Het enige waar ze nu aan kon denken was Ryu. Waar zou hij zijn? Een lange tijd geleden was hij bij haar weggegaan en sinds dien hadden ze elkaar niet meer gezien. Ze brulde, omdat ze geen zin had in gezelschap.

(Thor, het zou leuk zijn als jij reageerd! )

(Hier ben ik)
Thor hoorde haar brullen, en vroeg wat eraan de hand was.

Yuki hoorde iets achter zich. Ze draaide zich om en zag Thor. "Thor?" zei ze verbaasd, maar toch heel vrolijk. "Ben jij het echt?" Er verscheen een glimlach op haar gezicht.

¨Ik ben het echt,¨zei Thor ¨en ik kom je troosten. Je denkt aan Ryu he?¨

'Yo...' zei Sansa en kwam binnenvliegen. 'Ik ben nieuw, ebn ik welkom?'

¨ja hoor... maar we proberen hier een romantisch onderwerp te maken, met mij en yuki. ik vindt haar leuk, maar niet tegen haar zeggen hoor!¨

¨Maar welkom in Dragonz!¨

'Bwa...'zei Sansa haastig. 'Vertel het haar gewoon, is eerlijk, en dan weet ze het, en ik weet het hoor...' zei hij en vloog naaar de twee draken toe.

"Uuuhhm.. ik sta ernaast, ik heb alles gehoord wat jullie zeiden" zei Yuki. Ze keek Thor verward aan. Zou hij echt menen wat hij zei? dacht ze.

Sansa ging niu met zijn amchtige vleugels naast Yuki staan. 'Knappeling...' fluisterde hije n vloog weg.

Oh help, hoe red ik me hieruit??? dacht Thor. Ik zal de waarheid maar vertellen.
¨Yuki, misschien is het vreemdgaan, maar ik hou van je, al heel wat jaren. Ik durfde alleen niks te zeggen, want jij was zo gelukkig met Ryu, en ik wil je alleen gelukkig zien. Ook als dat betekend dat ik niet met jou samen kan leven...¨

Yuki keek verbaasd naar Thor en barstte ineens in tranen uit. "Al maanden lang is hij weg" snikte ze. "Ik kan er niet meer tegen!" Ze brulde, kwaag maar verdrietig, alleen om de emoties die vast zaten er uit te persen.

¨Oh Yuki, mijn schat,¨ zei Thor, terwijl hij naar toe liep en Yuki stevig in zijn armen en vleugels nam. ¨Ik wist dat het niks zou worden, maar ik mag je toch wel troosten?¨

Yuki snikte nog een beetje, maar het ergste was voorbij. Ze schaamde zich rot. Als Ryu nu hier kwam kon ze beter meteen naar het kerkhof gaan en zichzelf levend begraven. Een beetje bang keek ze om zich heen.

Sansa gaf haar een lik met zijn zachte tong. 'Dat mag toch wel, he?'

Thor liet Yuki los. ¨Als je dit niet wil, moet je het zeggen,¨zei Thor zachtjes, terwijl hij haar schubben streelde. ¨Dan zal ik me niet meer in je buurt vertonen, dan hoef je me nooit meer te zien.¨

Vl fladderde rond en lande statig op het hoofd van Thor

¨VL, we proberen hier een liefdesprobleem op te lossen ja? Ga van mijn hoofd af!¨

VL fladderde er snel van af en liet stenen de lucht in vliegen de stenen vormde de zin: Kan ik helpen? hij keek naar Thor

Yuki keek VL vriendelijk aan. "VL, zou je ons even alleen kunnen laten? We zijn nu namelijk erg bezig met privé zaken." zei ze een beetje kakkerig "Mijn excuses hiervoor"

¨Ja, door te vertrekken, oke?¨ Thor ging er bijna voor smeken.

VL vloog treurig weg en liet achter zich wat stenen in de lucht vliegen die vormden: Zucht ookal ben ik klein en help ik graag ik sta altijd maar dan ook altijd in de weg als een blok steen en word weg gesmeten en gevraagd ga je weg ? wil je even weg gaan? zucht zou hier een kerkhof voor doodwillende draken zijn?

(tja, je wou zelf een kleine draak zijn )
Yuki zuchtte. "Ik weet het niet, Thor.." zei ze.

¨Dat is niet waar, maar dit komt gewoon een beetje slecht uit, oke?¨ brulde Thor VL na. ¨Nou, Yuki, ik wil het weten, wat vindt je van me? Anders hoef je me nooit meer te zien.¨

De stenen vielen op de grond en VL was nergens meer tezien