Aankomst...

Blitzy stapte door de drassige brei van het moeras,hij was alvast die vuiligheid gewend,want hij was al meer dan 40 jaar op reis,naar een veilige wereld. Het moeras werd dieper. Hij was veel te klein om verder te trotseren. Hij probeerde te vliegen. Hij flapperde vijn vleugels en steeg een paar centimeter op,hij zakte daarna meteen naar in het blubberige water. Zijn vleugels waren te verwond. Te verwond om verder te gaan. Een woeste draak had tijdens zijn reis proberen zijn vleugels eruit te rukken. Maar,waar was hij? Was hij in een nieuw gebied waar hij wél veilig kon rusten? Tallozen keren had hij het geprobeert,maar een woeste draak of een Slechte Draak viel hem aan. Zijn hele lijf deed zeer. Zijn hele lijf stond onder de wondes. Hij ging op zijn buik liggen. Misschien was het beter om te sterven,dacht hij. Hij stond met gesloten ogen recht. Alleen een wonder kon hem redden. Met zijn laatste krachten liep hij naar het riet en ging daar liggen,'eerst rusten,ik heb in dagen niet meer geslapen.' mompelde hij en viel als een blok in slaap.

Een schaduw gleed over het moeras. Ryuu daalde neer. Al lang was hij hier niet geweest, en hij was de aarde niet gewend. Met zijn gewicht zakte hij snel weg, dus klom hij snel naar de harde aarde. "Getver..." gromde Ryuu toen hij zijn poten zag. Hij veegde ze af aan een boom, die toevallig dichtbij stond.
Tussen de dichte begroeïng door viel Ryuu's oog op een kleine, paarse vlek. Langzaam stapte hij in de richting van het kleine bolletje, en al snel zag hij dat het een draak was. "H... Hallo?" vroeg hij onzeker, niet wetend of Blitzy leefde of niet.

Blitzy hief zijn bebloed kopje op. Eerst werd alles wazig,maar dan zag hij duidelijk een andere draak. Dat was hij gewend,gaan slapen en gewekt worden door een draak,maar was deze woest? Hij leek niet woest. Hij kreunde luid en stond recht. Hij zette zijn poten schrap,voor het geval dat hij hem ging aanvallen. 'W-wat wil je?' piepte hij angstig.

Ryuu trok een wenkbrauw op. "Ik wil je geen kwaad doen." De paarse draak was duidelijk gewond. "Waar kom je vandaan?" Ryuu keek naar de wonden van de draak. Hij wou weten waar de draak vandaan kwam, want dat kon hij misschien achterhalen wie dit had gedaan.

Blitzy sperde zijn ogen wijd open. Dus die deed hem geen kwaad,was zeldzaam. meestel joegen ze hem het gebied uit,of probeerden ze hem als lunch te vangen. Hij stond recht en keek hem met grote ogen aan. 'Ik-ik ben een paarse draak,' zei hij. 'Mijn soort wordt een keer in de twaalf jaar geboren,in het jaar van de draak dus. En als het dat jaar is,is er in dat jaar een festival waar alle zielen van de paarse draken samenkomen. Dan wordt er een ziel terug naar de aarde gebracht,en in een ei getransformeert,waar die dan een tweede leven begint. En 124 jaar geleden,mijn ziel,ging toen naar de aarde. Dan proberen Duistere Draken het ei te stelen en dan de draak bij hem te laten aansluiten.' Hij knikte triest. 'Tot nu toe is dat nog bij geen enkele gelukt.' zei hij en hij keek naar de lucht. 'Oorspronkelijk kwam ik uit een moeras,waar twee draken eitjes legden. Een daarvan,was paars,mijn ei,De grot werdt aangevallen en mijn moeder legde me op een stroom,na twee jaar pikte een famillie mij op maar die werden ook aangevallen. En zo begon ik mijn lange reis,maar overal waar ik kwam,werd ik aangevallen,en zo kwam ik hier.' zei hij. Hij liet zijn kop zakken,hij was uitgeput van dat verhaal te vertellen.

Ryuu ging op een droog stuk naast Blitzy liggen. "Waarom zou ik je aanvallen?" vroeg hij, met een strenge ondertoon. "Ik respecteer alle draken, zelfs de draken die slechte dingen doen..." Hij keek naar de lucht, die niet goed te zien was tussen de dichte begroeiing.

Blitzy kreunde alweer. 'Aw,' Hij rolde zich om. 'Je...moet iets...doen,' zei hij vol inspanning. 'Ik..AW!' piepte hij. Er zat een pijnlijke doorn diep in zijn been. 'Ik overleef....dit niet lang..'kreunde hij. 'Is er ergens iets...Dat geneest?' zei hij. Een bro-on of...zo??' Daarna legde hij zich languit op zijn buik. Elke seconde leek erger te worden. Alsof er een zwaard,langzaam dieper en dieper in hem sneed.

Ryuu wist niet goed wat hij moest doen. "Ik..." begon hij, maar toen hij de doorn zag wist hij het. "Ik trek dat ding eruit." gromde hij, en hij wees met zijn poot naar de doorn. Hij zette zijn tanden voorzichtig op het ding en draaide zijn kop met een ruk om. Hij spuugde de doorn ver weg. "Ik moet je verplaatsen." Zei Ryuu, en voor Blitzy kon antwoorden sloot hij zijn grote kaken om hem heen en tilde hij de draak op. Hij vloog naar water toe, dat zou het bloeden stoppen.

Blitzy sloot zijn ogen. Hij voelde een vertrouwde pijnsteek door zijn lichaam. Toen hij hem vastpakte,schrok hij niet. Hij verroerde zich niet,laat staan van paniek gaan spartelen. Enkel zijn staart bewoog door de wind. Verder lag hij roerloos. Hij voelde zijn poten nat worden van het bloed. 'Waar...gaan..we heen?' vroeg hij.

"Lake Rainfall." zei Ryuu, terwijl hij met zijn machtige vleugels sloeg. Hij vond vliegen heerlijk, al was het praten niet makkelijk met Blitzy in zijn bek. Voorzichtig paktehij Blitzy over in zijn klauwen, wat hem even vertraagde. Maar al snel pikte hij zijn gebruikelijke tempo weer op.
( http://dragondreams.powerrpg.com/lake-rainfall-f4/helpen-t175.htm#1622 )