Gearriveerd

Iflimar kwam aan bij het nieuwe gebied, waar ze een nieuw leven zou
beginnen. Haar vleugels hield ze gespreid, en ze hing boven de grond.
Dan gaat ze rustig landen, en kijkt ze rondom haar. Ook let ze op elk
geluid of beweging. Rustig stapt ze wat verder, en toch blijft ze alert
op gevaar. Zo was ze nu eenmaal, en dat kon niemand veranderen
aan haar. Niet veel later gaf ze een brul, en kijkt ze rond. Dit deed ze
niet om aandacht ofzo, nee ze had er gewoon heel even zin in. Als ze
dan wat achter haar hoort kijkt ze om zodat ze kon zien wat er gebeurde.

Plotseling klonk er een brul achter Iflimar, en jonge draak kwam tevoorschijn uit de bosjes en keek met rode ogen naar Iflimar.

Iflimar kijkt de jonge draak aan, en ze toonde geen enkele emotie.
Haar ogen had ze gericht op die van haar, en haar vleugels had ze
heel even gespreid. "Wie mag jij wezen?" Vroe Iflimar dan erg kalm.

Phoobe keek naar Iflimar. "Ik ben Phoobe..." zei ze zachtjes. "En hoe heet jij?" vroeg ze daarna.

Iflimar kijkt naar haar als ze haar naam zei, en ook luisterde ze
naar de vraag hoe ze noemde. "Iflimar." Zei Iflimlar rustig, en
haar ogen richt ze op Phoobe.

Phoobe ontspande zich meer door de rustige houding van Iflimar. "Leuk je te ontmoeten." zei ze glimlachend.

Iflimar kijkt wat om haar heen, en ze gaat dan gewoon rustig neerliggen.
Haar ogen hield ze weer op Phoobe gericht, en ze glimlacht heel kort.

Danger zag de 2 draken op een afstand en vloog hun richting op.
Hij stopte voor hun en zei kort"hoi,wie zijn jullie?"

"Iflimar." Zei Iflimar dan erg kalmpjes, en ze kijkt dan wat om haar
heen. Haar ogen sluit ze dan heel kort, en ze kijkt de draak dan
weer aan.

"Danger is mijn naam"zei Danger terwijl hij zijn vleugels dichtklapte tegen zijn lichaam.

Iflimar kijkt hem met een knikje aan, en ze blijft
gewoon neerliggen. Haar ogen had ze kort weer
gesloten, en deze deed ze weer open. Ze hield
de 2 draken in de gaten.

Phoobe keek naar Danger. "Ik ben Phoobe..." zei ze en ging zitten.

Iflimar kijkt hen allebei aan, en ze blijft gewoon
nog wantrouwend kijken.

Zwak liep Cillia uit de struiken. Ze zag de andere draken niet, en uiteindelijk zakte ze in elkaar. Cillia sloot haar ogen. Een grote zwarte draak kwam vervolgens uit de struikjes tevoorschijn. Hij ging boven Cillia staan, en leek bezorgd.

Phoobe keek naar Cillia en de andere draak en ging liggen.

Iflimar kijkt nog steeds wantrouwig, en dan merkt ze plots
twee andere draken op. Haar vleugels spreidde ze, en ze
nam een dreigende houding aan. Iets wat ze altijd deed bij
anderen. Haar blik was kil en zo was ze dan ook het meest,
en dat zou ze nooit gaan veranderen voor anderen.

Phoobe sprong op en en keek bang naar iflimar, daarna herinnerde ze wat haar moeder altijd zei: liggen of vluchten Phoobe! Phoobe ging terug liggen en sloot haar ogen.

Iflimar kijkt naar Phoobe die neer gaat liggen, maar dan houd ze
zich gewoon weer rustig. "Wees niet bang ik bijt niet." Zei Iflimar
en haar houding was weer normaal.

"Lijkt wel zo..." zei Phoobe terwijl ze haar ogen opendeed.

Iflimar kijkt Phoobe aan, en ze schud met haar hoofd.
"Ik doe altijd zo tegenover anderen." Zei Iflimar dan
zacht.