Een jong...?

Cillia landde bij het meer, en keek rond. Ze zou binnenkort een jong krijgen, tenzij ze iets zou doen. Maar wat? Cillia zuchtte, en ging maar liggen.

Yuki vloog rustig langs. "Heey, Cillia" zei ze kalm. Ze landde. "Hoe gaat het?" vroeg ze.

"Goed" zei Cillia op een afwezige toon. Ze keek naar Yuki.

"Is er iets?"vroeg Yuki bezorgd.

Cillia zuchtte kort. "Binnenkort krijg ik een jong. Terwijl ik daar helemaal niet op zat te wachten..." zei ze. Cillia keek naar Yuki, en wachtte op haar reactie.

Yuki straalde. "Dat is geweldig!" zei ze vrolijk. "Maar... Wie is de vader?"

"Dat weet ik niet" zei Cillia. Ze zuchtte, en schudde haar kop.

Yuki keek ernstig naar Cillia. "Hoe lang zou het nog duren?" vroeg ze zacht.

"Ik zou het echt niet weten... een weekje?" antwoordde Cillia. Ze keek even naar de grond, maar richtte haar aandacht toen weer op Yuki.

"Hmm... Dat is niet zo lang..." Zei Yuki. "Misschien moet je rusten? Of in ieder geval, het rustig aan doen. Dat lijkt me beter dan hyperactief rondhupsen"

Cillia toverde een glimlach op haar gezicht. "Ik doe dat niet, dat hyperactief rondhupsen, en dat heb ik de hele tijd ook niet gedaan" zei ze.

"Het was maar een voorbeeld" zei yuki. "Maar goed... Ik wou nu toch gaan zoeken naar een goede groeps grot" Ze glimlachte. "Daar kan je rusten, ik zorg wel voor de jacht"

"Ehm, oke. Kan ik misschien meehelpen met zoeken, of hoeft dat niet? Of is de grot er al?" vroeg Cillia. Ze bewoog met haar staart, en liet het, zonder dat ze het wist, waaien.

Yuki voelde de wind en schudde daardoor even met haar kop. "Je kan best meehelpen" zei ze.

"Oke, want..." begon Cillia, en keek in de richting van een berg. "... daar had ik wel een mooie grot gezien"

Yuki keek naar dezelfde brg, en glimlachte."Laat maar zien dan!" zei ze vrolijk.

Cillia steeg op en vloog richting de berg.

Yuki volgde Cillia naar de berg. Ze steeg op, en liet een koude wind achter.