Zoektocht.

Langzaam vliegend nam Fyzor het gebied onder hem in zich op. Hij trok al een tijdje rond, opzoek naar een geschikte plek waar hij zich zou kunnen gaan nestelen. De draak snoof op een geërgerde manier. Hij had nog stééds geen goede plek gevonden om te landen. Alhoewel... een sterke geur van prooi drong tot Fyzor door. Fyzor leunde subtiel naar voren, en daalde wat. Kleine witte en bruine dieren liepen rond onder hem. Was het normaal dat de prooidieren zo klein waren? De draak fronsde. Er was zo te zien prooi in overvloed, dat zou hij niet kunnen ontkennen. Maar ze waren gewoon... klein. Fyzor leunde weer wat omhoog, en bleef op zijn plek in de lucht vliegen. Langzaam liet de draak zijn blik over de grond glijden opzoek naar grotere prooidieren.

Er klonk wiekgeklapper boven het veld. Blitzy flapperde met z'n vleugels en jaagde zo veel koeien weg. Blitzy had er plezier aan om achter koeien te zitten, maar nu rammelde zijn maag. Hij vloog naar een dikke, vette koe toe en hapte zijn tanden in haar kont. Hij voelde meteen zalig, warm bloed langs zijn tanden. Nu rukte hij het stuk vlees van de koe af en smekte het op. De koe lag daar toch wat te lijden, dus hij had alle tijd om het op te knabbelen en de rest op te vreten. Blitzy hapte nu in de buik van die koe, die een luide 'Beeu!' liet afgaan en daarna niet meer bewoog. 'Lekker...' riep Blitzy terwijl hij zijn best deed om niet naar de dode koe te kijken.

Met samengeknepen ogen, kon Fyzor een paars wezen onderscheiden van een van de prooidieren. Het was een... draak? Fyzor snoof lichtjes. Blijkbaar waren er meer draken in het gebied. Hij boog zich scherp voorover, en maakte vaart door een keer met zijn grote vleugels te klappen. Hij was niet behoorlijk hoog, en remde daardoor al snel af. De geur van bloed verspreidde zich langzaam. Ook rook de draak ergens vreemd. Ziek, of gewond misschien?* Een goedkeurende grijns vervulde Fyzor's bek. De draak was klein en waarschijnlijk niet in staat om hem aan te vallen. Hij zou dus niet hoeven vrezen voor een gevecht.

Fyzor klapte nog een keer met zijn vleugels, en zorgde ervoor dat hij netjes landde. Hij stond een aantal meter van Blitzy af, en nam het kleine draakje eerst rustig in zich op. De prooi die hij at was te klein voor hemzelf, dus hij zag geen reden om hem af te pakken. Nieuwsgierig stak Fyzor zijn neus in de lucht. De vele geuren om hem heen waren bijzonder nieuw voor hem. Hij kende de geur van zijn meeste prooien, maar er zat ook eeen nieuwe geur tussen. Het had ergens wat weg van aap, maar was toch nét iets anders...

Spoiler:

[srry, was het vergeten te veranderen van de vorige keer xD en Blitz is niet klein :O]

Blitzy draaide zijn grote kop en keek naar Fyzor. 'Hallo.' zei hij grijnzend terwijl er koeienbloed van zijn bek afdroop. 'Eet gerust een hapje mee. er is nog genoeg -eh- koe genoeg.' Toen hij zijn neus inde lucht stak keek hij nogal vreemd. 'Het eten valt niet zomaar uit de lucht?' zei hij vaag terwijl hij snel een hap van de koe nam en weer keek naar Fyzor.

[Kleiner dan Fyzor iig. Mijn bek is al groter dan die koe, als ik het goed heb. O.O ]
Fyzor trok een vaag gezicht. Dus deze soort prooi had de naam koe? Hij snoof lichtjes. Het was wel een behoorlijk exentrieke naam voor een kleine prooi... "Nee bedankt," zei hij met een beleefde glimlach. "Ik heb op het moment niet zo'n trek," antwoordde hij op Blizty zijn vraag. Hij richtte zich weer op de aap-achtige geur. Wat had die vreemde geur veroorzaakt? Fyzor schudde even met zijn kop. Ach, het zou vast niet belangrijk zijn. Hij vouwde zijn vleugels zorgvuldig op. Hij zwiepte even met zijn staart om een goede plek te vinden om hem neer te leggen, waarbij een aantal koeien werden weggelanceerd, en leit zijn staart uiteindelijk op een geschikte plek rusten. Als zijn staart verkeerd lag, was er en kans dat hij achterover zou vallen.

Blitzy grijnsde en at de koe verder op. Toen hij op was keek hij vriendelijk naar de Wyvern. Hij had die drakensoort al z'n hele leven cool gevonden. 'Zo, wie ben je als ik vragen mag?' zei hij nog nagenietend van de smaak. Hij hoorde drie kilometer verder een boer vloeken omdat iemand z'n koeien had weggejaagt.

Fyzor glimlachde opnieuw op een beleefde manier. "Mijn naam is Fyzor," stelde hij zichzelf voor. Hij liet zijn blik opnieuw over Blitzy glijden, en hij snoof lichtjes. "En wat is jouw naam, als ik vragen mag?" vroeg hij op zijn beurt. Een koe naast Fyzor loeide verontwaardigd. Hij was een van de koeien geweest die Fyzor met zijn staart had weggezwiept. Fyzor snoof lichtjes, en klapperde een paar keer met één vleugel. De wind die het veroorzaakte blies de koe weg.

Fyzor schreef:

[Kleiner dan Fyzor iig. Mijn bek is al groter dan die koe, als ik het goed heb. O.O

Ok, dan is m'n koe 2 centimeter groot xD

Blitzy keek triest hoe de laatste stukjes vlees wegvlogen. 'Mijn naam is Blitzy.' Hij grijnsde een beetje. Zelf vond hij zijn naam kort, en krachtig. rekte hij zijn poten en stond recht. Meestal zat zijnkop omhoog om zichzelf nog groter te maken. Maar nu hield hij die beneden om eten te zoeken. Hij leek nu wel een stuk groter, nu hij rechtstond.

Fyzor vond Blitzy nog steeds een klein onderdeurtje[xd]. Hij snoof lichtjes terwijl hij zijn blik rustig in de verte liet ronddwalen. Het scheen een tamelijk rustige omgeving te zijn. "Zeg eens... Bitzie?" Fyzor trok een vaag gezicht toen hij een poging deed om Blitzy's naam uit te spreken. "Zijn er veel draken hier?" vroeg hij nieuwsgierig.

Saphira haar enorme safierblauwe vleugels joegen door de lucht terwijl ze langzaam klapwiekend over het landschap vloog. Er waren twee andere draken. Een was paars en de andere was net iets kleiner als zij. Ze zakte langzaam en landde op de grond. Er kwam net een koe voorbij die ze het vlees van het lijf scheurde. Er lag og geen druppeltje bloed op haar lippen. Ze had de koe al bij een hap bijna totaal tot op het bot geveld. Ze likte het bloed van de botten. En wandelde rustig verder. "Hallo, en wie zijn jullie?" Ze schikte haar enorme vleugels even en keek toen terug op. Haar safierblauwe schubben fonkelde als diamanten terwijl haar tanden blonken als zilver. Ze keek rustig naar de twee andere.

Lichtjes snuivend had Fyzor de draak opgenomen die een stukje verderop landde. Zijn vraag hoefde eigenlijk niet meer beantwoord te worden; meer. "Hallo, wie zijn jullie?" sprak de draak. Fyzor draaide zijn kop meer in de richting van de draak. Een vrouwtje, als zijn reukzintuig hem niet bedroog. "Fyzor is mijn naam," beantwoordde hij haar vraag. Hij richtte zich op in zijn volle lengte. Niet om een zogenaamde indruk te maken, maar om te kijken of er geen mensen aankwamen. Meestal zagen zij prooidieren als deze als een rechtmatige eigendom, en begonnen ze met dingen naar je te gooien. Niet alleen kleine stokken, maar ook ontploffende dingen die na een tijdje pijn begonnen te doen. Zeker wetend dat het nog even zou duren voordat er mensen zouden komen, liet hij zijn kop weer zakken. "En wat is jouw naam, als ik vragen mag?" Fyzor keek weer naar de draak die hem had aangesproken.

Saphira draaide haar enorme kop naar de draak die zich als Fyzor voorstelde. "Ik ben Saphira." Haar blauwe ogen keken oplettend rond, haar lichaam ontspande. De twee horens op haar kop stonden als een zacht gebogen maan op haar hoofd en de scherpe punten glansde in het zonlicht. Haar enorme mond stond vol met rijen sterke ivoren tanden, net als haar klauwen. Het was een indrukwekkend zicht. Haar neus rook nog niks dus de mensen waren er nog niet. De meeste hadden schrik van haar. Ze was hier geen onbekende voor de mensen. De grote afmetingen van Saphira waren erg indrukwekkend en angstaanjagend. Hemelblauw vuur speelden in haar neus, en tussen haar tanden.